Kolonyalismo — "Mula Noon, Hanggang Ngayon"

Mula Noon, Hanggang Ngayon

Isinulat ni: Kyla Ababa

Hindi siguro ako mali kung sasabihin kong, hindi maikakailang may parte sa atin bilang isang tao na ang bumuo ay impluwensya ng kolonyalismo.

Sa mga pinipili nating bagay sa araw-araw, sa mga tinatangkilik natin, at higit sa lahat, kung saan natin hinahayaan ang mga sarili nating mahumaling.

Isa na ako sa mga taong tinutukoy kong naimpluwensyahan ng kolonyalismo mula noong bata pa ako, hanggang ngayong may malay na ako at kaya ko ng gumawa ng mga desisyon para sa aking sarili.

Noong bata ako, namulat ako sa mga palabas na katulad ng anime. Pinapalabas ito sa parehong TV channel ng GMA, ABS-CBN, at TV5 tuwing umaga't gabi. Inaabangan ko noon palagi ang Sailor Moon sa ABS sa umaga, at Fushigi Yuugi naman sa gabi kasama ang aking mga ate. Kasama rin ang Doraemon, Dragon Ball, at iba pang Western shows tulad ng SpongeBob SquarePants sa maraming pinapalabas dito galing sa ibang bansa. Hindi makakalimutan ang pagpapalit ng wikang Filipino sa orihinal na lengguahe ng palabas. Mabuti na lamang at ganoon dahil paniguradong isa rin iyon sa mga humasa sa atin sa paggamit ng sariling wika.

Noong nagkaroon naman na kami ng internet connection sa bahay, nagsimula na akong manood ng mas marami pang anime online. Natapos ko ang pinakahuling episode ng Fairy Tail na mayroon noon, at ang unang season ng Shingeki no Kyojin o Attack on Titan na katatapos lamang nitong nakaraan.

Dito pa lamang ay kitang-kita na ang impluwesya sa akin ng kolonyalismo, partikular na ng bansang Japan dahil sa angking galing nito sa paggawa ng animated series.

Isa pang epekto sa akin ng Japan, kasama na ang South Korea at China, ay ang mga kanta nilang sumisikat. Hindi ito nawawala sa mga pinakikinggan ko sa araw-araw at madali lamang para sa akin ang kabisaduhin ang mga kanta nilang nagugustuhan ko. Mas marami pa yata ang mga kantang galing sa kanila ang alam ko kaysa sa OPM. Minsan ay nakakahiyang aminin ito at nakakalungkot dahil konti lamang ang mga taong nakakasama ko na may parehong interes sa akin pero ayos lang din. Masaya naman akong nakahanap ako ng mga bagay na nakakapagpasaya sa akin kahit naiiba ito sa nakararami. 

Hilig ko rin ang isang partikular na K-Pop group, ang MAMAMOO, at noong nagsimula itong taon ay nakapunta kami ng ate ko sa concert nila. Isa iyon sa aking mga naging karanasan na palagi kong binabalik-balikan at gusto ko pa muling maulit. Ang gabing iyon ay napakasaya, at hindi ko talaga makakalimutan.

Ito ang mga hilig kong bagay na maibabahagi ko rito sa blog na ito. Ilan lamang ito sa marami pang impluwensya ng kolonyalismo sa atin tulad ng:

1. Istilo ng pananamit (karamihan sa mga damit na pang-alis na mayroon ako ay galing sa Uniglo, isang Japanese clothing brand) at pag-aayos ng sarili 

2. Ang mga maliliit na bagay na hindi naman natin kailangan pero gusto nating makuha tulad ng mga maliliit na bolang kawak ko sa litraro na may lamang maliit na anime figure. Makukuha ito sa Bandai Gashapon Store sa BGC

3. Sa pagkain (noong nakaraang buwan ay pumunta kami sa Mitsukoshi, isang Japanese-inspired mall sa BGC kung saan bumili kami ng matcha ice cream sa THE MATCHA TOKYO PH)

4. Pati na rin sa mga gusto nating marating sa buhay ("nais kong makapunta sa Japan upang maranasan ang kultura nila roon," "gusto kong maging idol sa Korea," o "gusto ko rin ng kutis katulad ng sa mga Koreana't Koreano!" 

Sa kabila nito, nais ko pa ring matutuhan kung paano tangkilikin at masuportahan ang sariling atin. At sa mga Pilipinong karapat-dapat na makilala dahil sa angkin nilang talento, sana ay dumating din ang araw na makuha nila ang kung anong para sa kanila.